Twee gedichten: Idwer de la Parra

Idwer de la Parra (Gorinchem, 1977) studeerde aan de AKI (vrije kunstacademie) en aan de toneelschool in Maastricht. Daarna legde hij zich toe op biodynamische landbouw. Inmiddels is hij meer dan tien jaar werkzaam als kruidenteler en tuinman. Op 30 januari 2015 kreeg hij de VONDEL CS poëzieprijs uitgereikt voor zijn gedicht ‘Kom terug’.

*

Grond

November ritselt waar de vogel zoekt.
Ook mijn geheugen blijft maar ritselen.
Mijn dochter zien, dat gaat nu niet.
Betegel dit mislukte broedgebied.

Het fluiten van de roodborst is gestopt.
De berkentak wordt zwart gelijk de kim.
Hier speelt de nacht het bed waar zij niet ligt.
Gooi deze grond met tegels dicht.

Kom terug

Daar waar het lampje brandt, planken kieren,
waar het kleed het tochten tegengaat, en waar
de geur van natte doek op kachelrand zich mengt

met zoet van melk waar schuim op staat – daar
zit de nacht in blik, in plooien van het tochtgordijn,
de nacht zweeft tussen kwasten, opgelost in terpentijn.

Kom terug – schilder mijn planken zwart, schilder
de schouw, de bint, het hout van de klok, het gewicht,
en ook de wijzers die als kettinghonden alert zijn op

je komst – schilder kieren dicht, het tochten zwart,
het raamkozijn en de weerspiegeling van mijn
gezicht – schilder dat, kom terug en schilder dat.